Nynorskordboka
pronomen
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit pronomen | pronomenet | pronomen | pronomena |
Походження
frå latin ‘i staden for namnet’Значення та вживання
i grammatikk: substantivisk eller adjektivisk ord som får tydingsinnhald frå eit ord eller eit uttrykk i den språklege samanhengen, eller frå noko(n) som det blir vist til i den aktuelle situasjonen
Приклад
- 'eg', 'ein' og 'kven' er døme på pronomen
Фіксовані вирази
- personleg pronomenpronomen brukt for å vise til ein grammatisk person (4)
- ‘han’ og ‘deg’ er døme på personlege pronomen
- refleksivt pronomenpronomenet seg som viser tilbake på subjektet i setninga, til dømes i ‘han sette seg’, ‘dei greidde seg sjølve’
- resiprokt pronomen
- ubunde pronomenpronomenet ein (1 som har ein uspesifisert referanse