dirigere
dirigera
verb
Opphav
av latin dirigere, av di- og regere ‘rette, styre’; jamfør di- (2Tyding og bruk
- leie eller sende i ei viss retning
Døme
- dirigere trafikken forbi ulykkesstaden
- styre med påbod;rå over
Døme
- ikkje la seg dirigere;
- dei ynskjer å sentralstyre og dirigere lærarutdanninga
- leie kor eller orkester ved framføringa av eit musikkverk;leie framføringa av eit musikkverk
Døme
- dirigere eit ungdomskor;
- dirigere ein symfoni