Nynorskordboka
einsrette
einsretta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å einsrettaå einsrette | einsrettareinsretter | einsrette | har einsrett | einsrett! |
| einsrettar | einsretta | har einsretta | einsrett!einsretta!einsrette! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| einsrett + іменник | einsrett + іменник | den/det einsrette + іменник | einsrette + іменник | einsrettande |
| einsretta + іменник | einsretta + іменник | den/det einsretta + іменник | einsretta + іменник | |
Походження
frå tysk ‘likerette’; av eins (1Значення та вживання
gjennomføre éi (politisk) oppfatning hos;
Приклад
- einsrette massane
- brukt som adjektiv
- ei einsretta presse