Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
18 treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

appell

substantiv hankjønn

Uttale

apelˊl

Opphav

frå fransk; jamfør appellere

Tyding og bruk

  1. sterk oppmoding;
    Døme
    • politikaren heldt appell under demonstrasjonen;
    • rette ein sterk appell til styresmaktene
  2. evne til å appellere;
    kraft til å påverke
    Døme
    • ha stor appell
  4. lett slag i golvet med foten i fekting, gymnastikk eller for å markere takta under marsjering
  5. i militærstell: samlingssignal;
  6. evne ein hund har til å lystre (1
    Døme
    • hunden har god appell
Artikkelside

slutte

slutta

verb

Opphav

av lågtysk sluten

Tyding og bruk

  1. ikkje lenger fortsetje med;
    halde opp med;
    ta slutt
    Døme
    • slutte arbeidet for dagen;
    • dei har slutta av for dagen;
    • ho slutta i songkoret;
    • du bør slutte å drikke;
    • skulen sluttar 20. juni
  2. gjere ferdig, ende
    Døme
    • møtet slutta med ein appell
  3. vere tett inntil;
    leggje seg stramt omkring;
    høve, passe;
    Døme
    • langrennsdressen slutta tett kring kroppen;
    • pakninga slutta kring skøyten og tetta godt
  4. danne, samle
    Døme
    • ta kvarandre i hendene og slutte ein ring
    • brukt som adjektiv:
      • gå i slutta tropp;
      • eit festlokale for slutta lag
  5. binde saman
    Døme
    • straumen blir slutta på nytt når vi slår på brytaren
    • brukt som adjektiv:
      • ein slutta straumkrins
  6. semjast om;
    avtale;
    Døme
    • slutte ein kontrakt;
    • slutte venskap med nokon;
    • dei slutta fred
  7. skrive kontrakt om
    Døme
    • slutte ein tankbåt;
    • slutte ei frakt
  8. konkludere
    Døme
    • slutte frå det kjende til det ukjende

Faste uttrykk

  • slutte opp om
    samle seg om;
    stø opp om
  • slutte seg saman
    samle seg;
    slå seg saman
  • slutte seg til
    • slå følgje med
    • seie seg samd med nokon eller samd i noko
      • dei slutta seg til framlegget
    • tenkje seg til;
      resonnere seg til
Artikkelside

munne

munna

verb

Opphav

av munn

Faste uttrykk

  • munne ut i
    • renne ut i
      • elva munnar ut i havet
    • ende med
      • tala munna ut i ein appell om samhald
Artikkelside

loge 3

loga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av loge (2

Tyding og bruk

  1. brenne med flamme;
    Døme
    • det logar i omnen
  2. i overført tyding: skine, glø, brenne
    Døme
    • auga loga;
    • hatet logar
    • brukt som adjektiv
      • logande auge;
      • ein logande appell;
      • logande hat

Faste uttrykk

Artikkelside

munne ut i

Tyding og bruk

Sjå: munne
  1. renne ut i
    Døme
    • elva munnar ut i havet
  2. ende med
    Døme
    • tala munna ut i ein appell om samhald
Artikkelside

publikumsappell

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

appell (2) hos allmenta eller tilskodarane
Døme
  • arrangementet har stor publikumsappell
Artikkelside

kjensleboren

adjektiv

Tyding og bruk

som er bygd på eller driven av kjensler
Døme
  • halde ein kjensleboren appell
Artikkelside

kjensleladd

adjektiv

Tyding og bruk

ladd med kjensler
Døme
  • kjensleladde emne;
  • halde ein kjensleladd appell;
  • det vart eit kjensleladd møte mellom dei to gamle venene
Artikkelside

anke 1

substantiv hankjønn

Opphav

av anke (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein anke mot nokon
  2. i jus: krav om at dom eller avgjerd skal inn for ein høgare instans;
    Døme
    • retten godtok anken
Artikkelside

innanking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å anke (2, 4) inn;
Døme
  • innanking av sak for høgare domstol
Artikkelside
Side 1 av 2