Avansert søk

Nynorskordboka 31 oppslagsord

verb

norrønt sparka; samanheng med spenne (

gå den vegen høna sparkar
gå dårleg, gå til atters
sparke bein under
prøve å øydeleggje ein sjanse
sparke frå
skyve (kraftig) frå med foten
sparke frå seg
gjere motstand
så lenge eg kan sparke frå meg, vert det liv på øya
sparke imot
setje seg til motverje

substantiv inkjekjønn

norrønt skapt

langt handtak på ein reiskap eller eit våpen;
skjefte (1
Døme
- skaftet på sverdet;
- skaftet på ei teskei
- - knivskaft
  - riveskaft
  - økseskaft
del av ein støvel frå rista og oppover leggen;
jamfør støvelskaft
kvar av dei tynne parallelle trestengene på ein vevstol som hovel i ein vev er trædde inn på
kvar av fleire innhole søyler som ber ei oljeplattform
i botanikk: stilk (1)

verb

norrønt klá; samanheng med klo

gni eller skubbe huda;
kleie (1), klø (1)
Døme
- klå seg på leggen
ta på eller føle med fingrane;
fingre
Døme
- klå på nokon;
- ho må alltid klå på varene
vinne over;
tukte (2), overgå
Døme
- eg skal klå deg!
- prøve å klå motstandarlaget

substantiv hankjønn

smal del av leggen mellom tjukkleggen og okla

substantiv hankjønn

norrønt sokkr; frå latin ‘låg, mjuk sko’

mjukt plagg som dekkjer foten og går eit lite stykke opp på leggen;
kort strømpe
Døme
- det er hol på eine sokken
- - raggsokk
  - snøsokk
felt med avstikkande farge nedst på foten på visse dyr og fuglar
Døme
- ein hest med kvite sokkar

substantiv hankjønn

norrønt beinlingr, bellingr

skinn av leggen på dyr, særleg rein eller elg, brukt til leggings (1)
Døme
- ha på seg skallar, bellingar og pesk av reinsdyrskinn
skaft (2) på støvel
legg (1, 2) på strømpe