Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
5 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

obligat

adjektiv

Opphav

fra latin, av obligare ‘forplikte’

Betydning og bruk

  1. forpliktet, foreskrevet, etter skikk og bruk
    Eksempel
    • obligate former
  2. i musikk, om instrumentalstemme: som ikke kan utelates
    Eksempel
    • arier med obligat fiolin
Artikkelside

obligatorisk

adjektiv

Opphav

fra latin; jamfør obligat

Betydning og bruk

  1. ikke valgfri;
    tvungen;
    til forskjell fra fakultativ
    Eksempel
    • obligatorisk frammøte;
    • gjøre en ordning obligatorisk
  2. som en må få med seg;
    uunngåelig
    Eksempel
    • et besøk på sjøbadet er obligatorisk
Artikkelside

Nynorskordboka 3 oppslagsord

obligat

adjektiv

Opphav

frå latin, av obligare ‘binde’

Tyding og bruk

  1. som følgjer føresegnene, reglane;
    etter skikk og bruk
    Døme
    • obligate former
  2. i musikk, om instrumentalrøyst: som ikkje kan utelatast
    Døme
    • tenor og to obligate fagottar
Artikkelside

obligasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av obligare ‘binde’; jamfør obligat

Tyding og bruk

Artikkelside

obligatorisk

adjektiv

Opphav

frå latin; jamfør obligat

Tyding og bruk

  1. ikkje valfri;
    tvungen;
    til skilnad frå fakultativ
    Døme
    • obligatorisk frammøte;
    • obligatoriske skulefag
  2. som ein må få med seg;
    uunngåeleg
    Døme
    • dagleg avislesing er obligatorisk
Artikkelside