Nynorskordboka
obligasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein obligasjon | obligasjonen | obligasjonar | obligasjonane |
Походження
frå latin, av obligare ‘binde’; jamfør obligatЗначення та вживання
- rettsleg skyldnad
- som etterledd i ord som
- ihendehavarobligasjon
- pantobligasjon
- statsobligasjon
- vekselobligasjon