Avansert søk

17 treff

Bokmålsordboka 8 oppslagsord

kavring

substantiv hankjønn

Opphav

fra dansk

Betydning og bruk

halvdel av bolle eller rundstykke som er tørket helt ved svak varme;
Eksempel
  • kavring med sukker og surmelk

småbrød

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

samlebetegnelse på kaker, kringler, kavring og lignende

sukkerkavring

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

søt kavring

panere

verb

Opphav

fra fransk; av latin panis ‘brød’

Betydning og bruk

dyppe noe som skal stekes, i pisket egg og deretter i knust kavring, revet brød, mel eller lignende
Eksempel
  • han panerer kyllingfiletene før han steker dem
  • brukt som adjektiv
    • hun serverte den panerte kyllingen med ris og salat

skipskavring

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

kavring, skonrok til skipsbruk

morter 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lavtysk; fra latin mortarium

Betydning og bruk

liten beholder av hardt materiale til å pulverisere matvarer i ved hjelp av en støter
Eksempel
  • knuse kavring i morteren

griljermel, griljermjøl

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

mel av tørt brød eller kavring

skonrok

substantiv hankjønn

Opphav

av lavtysk schonrogge ‘hvit, lys rug’

Betydning og bruk

stor kavring av rug eller hvete

Nynorskordboka 9 oppslagsord

kavring

substantiv hankjønn

Opphav

frå dansk

Tyding og bruk

halvdel av bolle eller rundstykke som er tørka heilt ved svak varme;
Døme
  • ete kavring med sukker og surmjølk

sukkerkavring

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

søt kavring

panere

panera

verb

Opphav

frå fransk; av latin panis ‘brød’

Tyding og bruk

dyppe noko som skal steikjast i piska, egg og så vende det i knust kavring, smuldra brød, mjøl eller liknande
Døme
  • han panerte fisken før han steikte han
  • brukt som adjektiv
    • han serverte den panerte torsken til gjestene sine

griljermjøl

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

mjøl av tørt brød eller kavring

skipskavring

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kavring som er særskilt laga til skipsproviant

småbrød

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

samnemning på kaker, kringler, kavring og liknande

mortar

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin mortarium

Tyding og bruk

kar av hardt materiale til å pulverisere faste stoff i med ein støytar
Døme
  • knuse kavring i mortaren

brunsteikje, brunsteike

brunsteikja, brunsteika

verb

Tyding og bruk

  1. steikje (1) noko så det blir brunt
    Døme
    • knust kavring skal brunsteikjast i smør
  2. Døme
    • sola brunsteikjer tømmerveggen
  3. brukt som adjektiv:
    • brunsteikte kroppar

skonrok

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk schonrogge ‘kvit, lys rug’

Tyding og bruk

stor kavring av rug eller kveite