Bokmålsordboka
surring 1
іменник жіночий або чоловічий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en surring | surringen | surringer | surringene |
| жіночий | ei/en surring | surringa | ||
Походження
av surre (1Значення та вживання
- susende lyd
Приклад
- surring av innsekter
- det å steke med svak varme
Приклад
- surring av løk
- det å rote (2, 4) eller vimse;
Приклад
- etter mange år med surring kom prosjektet i havn