dag
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt dagr; samanheng med døgerTyding og bruk
- del av døgnet da det er lyst
Døme
- dagen gryr;
- stutt dag;
- utpå dagen;
- langt på dag;
- dag og natt
- dagslys
- stå opp med dagen;
- klart som dagen – innlysande;
- arbeide i dagen – arbeide i dagbrot;
- vere mor si opp i dagen – vere (svært) lik mor si
Døme
- ha dagen for seg;
- vere ferdig for dagen;
- (arbeide) åtte timars dag, full dag, halv dag;
- tene 100 kr dagen
- døgn (som tidsrom)
Døme
- ein dags tid;
- året har 365 dagar;
- åtte, fjorten dagar – ei veke, to veker
- døgn (som tidspunkt), dato
Døme
- i dag – på den dagen el. datoen vi no har;
- kva for dag har vi i dag?
- i dag morgon – i dag tidleg;
- kvar dag;
- neste dag;
- same, førre dagen;
- god dag!
- gje ein god dag i – ikkje bry seg det minste om;
- tredje dag jul;
- til lykke med dagen!
- ord for dagen;
- dagens matrett
- stund, gong (1, hending (1
- frå den dagen;
- ein svart dag;
- ein dag (hende det)
- tid nett no
Døme
- enno (den dag) i dag;
- ungdomen (av) i dag;
- dag(s)ens problem
- i fleirtal: tidbolk
Døme
- i dei dagar;
- i gamle, i våre dagar;
- ha gode dagar
- i fleirtal: arrangement, tilskiping som varer to dagar eller meir
Døme
- Olavsdagane 2001
Faste uttrykk
- ein av daganemed det første, snart
- her ein dagnyleg
- kome for dagenbli openberra, kjend
- leggje for dagenvise
- opp i dagenpå jordyta, synberr;
overf: tydeleg - sjå dagenbli til
- ta av dagedrepe
- år og daglang tid
- det er år og dag sidan eg såg han