Nynorskordboka
rett 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rett | retten | rettar | rettane |
| retter | rettene | ||
Opphav
norrønt réttr, opphavleg same opphav som rett (2, tyding truleg frå lågtyskTyding og bruk
(kokt eller steikt) mat laga til som del av større måltid
Døme
- ein rett med kylling;
- tre retters middag
- som etterledd i ord som
- hovudrett
- kjøtrett
- tallerkrett
- varmrett
Faste uttrykk
- dagens rettrett som ein serveringsstad lagar mykje av ein viss dag