Avansert søk

Nynorskordboka 20 oppslagsord

yre 2

yra

verb

Opphav

norrønt ýra

Tyding og bruk

falle som yr (1, 1)
Døme
- det yrer av skodda
snø fint og tett

yre 3

yra

verb

Opphav

jamfør yrje (; samanheng med aure (

Tyding og bruk

kome eller strøyme på i stor, talrik mengd;
yrje (2, kry (3, myldre, vrimle;
jamfør yrande
Døme
- det yrer og kryr av maur overalt;
- gata yrer av folk
om brå kjensle: strøyme gjennom kroppen
Døme
- det yrer i kroppen
om fiskestim: lage yr (2, 2)
Døme
- det yrer av sildestimen

yre 1

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

lokal, kvass regnbye eller snøbye

Døme

det gjekk yrer rundt omkring dei

yr 3

adjektiv

Tyding og bruk

oppkava, fortumla

Døme

hesten var yr;
ein yr ungdom;
vere yr av glede;
han vart så yr og rar i hovudet

yren 1

adjektiv

Opphav

jamfør yr ( og yre (

Tyding og bruk

om luft: fuktig (1), skoddete

Døme

det har vorte så yre rundt ikring

yren 2

adjektiv

Opphav

jamfør yr (

Tyding og bruk

yr (3
Døme
- han var så yren og vill i auga
fortumla;
urven, uopplagd;
ør (1), øren
Døme
- dei vart litt yrne i hovudet etter skjenken;
- han låg der yren og kasta på seg

vrimle

vrimla

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

flytte seg rundt eller finnast i store mengder;

kry (, yre (, 1)

Døme

mauren vrimlar kring tuva;
det vrimla av folk på stemnet;
det vrimla av prentefeil

yrande

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som strøymer på i stor mengd;

Døme

eit yrande liv;
ein yrande aktivitet

brukt som adverb:
- rommet vart yrande fullt

yrje 2

yrja

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med aure (, yre ( og yre (

Tyding og bruk

jamfør yrjande

Døme

det yr og kryr av rotter og mus;
det urde av ungar

yr 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

mylder
Døme
- det er som yret i ei maurtue
små kvervlar i sjøflata etter ein fiskestim

Side 1 av 2

Resultater per side: