Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 5 oppslagsord

yre 3

yra

verb

Opphav

norrønt ýra; av ur ( men med samangliding med IV yre

Tyding og bruk

falle (som) yr (1, 1)
Døme
- det yrer av skodda
syne seg som regnbyer langt borte, ele (2
snø fint og tett

yre 4

yra

verb

Opphav

jamfør yrje (; i avlydshøve til aure (

Tyding og bruk

kome, strøyme på i stor, talrik mengd;
yrje (2, kry (3, aule, myldre, vrimle
Døme
- det yrer og kryr av maur overalt;
- gata yrer av folk
- i presens partisipp:
  ei yrande mengd;
  eit yrande liv;
  rommet vart snart yrande fullt
om fiskestim: lage yr (2, 2);
òg upersonleg
Døme
- det yrer av sildestimen
om brå kjensle: strøyme gjennom kroppen;
òg upersonleg
Døme
- det yrer i kroppen, i hovudet
- òg: bruse, strøyme
  blodet yrer i årene

yre 5

yra

verb

Opphav

Tyding og bruk

øse opp, skremme, gjere uroleg

Døme

dei yrte bjørnen, reinen

yre 1

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

lokal, kvass regnbye eller snøbye

Døme

regnyre;
snøyre;
det gjekk yrer rundt omkring dei

yre 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

stor hop eller dunge

Fann du ordet du leita etter?