Artikkelside

Nynorskordboka

yren 2

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
yren	yreyrent	yrne	yrne

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
yrnare	yrnast	yrnaste

Opphav

jamfør yr (

Tyding og bruk

yr (3
Døme
- han var så yren og vill i auga
ør, øren;
fortumla;
urven, uopplagd
Døme
- dei vart litt yrne i hovudet etter skjenken;
- han låg der yren og kasta på seg;
- dei var yrne og sure