Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

vrien

adjektiv

Opphav

eigenleg perfektum partisipp av vri (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ei vrien sak
  2. om person: vanskeleg i ord og åtferd;
    vanskeleg å ha med å gjere
    Døme
    • ein vrien gjerrigknark
Artikkelside

vri 1

substantiv hankjønn

Opphav

av vri (2

Tyding og bruk

  1. ringvokster, kvervel i ved
    Døme
    • ei fjøl med vri på;
    • lage ein vri av eit vidjeband
  2. i overført tyding: ny (og tiltalande) form
    Døme
    • ein salsframstøyt med ein ny vri;
    • gjere ein vri – finne ein lur måte å løyse ei (vanskeleg) oppgåve på
  3. ikt, verk (av trolldom)
    Døme
    • verk og vri
  4. kortspel der ein kan vri spelet frå ein farge til ein annan etter visse reglar
Artikkelside

skape seg

Tyding og bruk

Sjå: skape
  1. gjere seg annleis enn ein verkeleg er;
    te seg unaturleg;
    gjere seg til
    Døme
    • ikkje skap deg!
  2. gjere seg vrien;
    slå seg vrang
    Døme
    • småungar som skaper seg
Artikkelside

klundren

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ei klundren bjørk
  2. i overført tyding: vrien (1);
    Døme
    • eit klundre arbeid
Artikkelside

fri 4, frie 2

fria

verb

Opphav

av lågtysk vrien; samanheng med norrønt frjá ‘elske’ og fred

Tyding og bruk

  1. be nokon om å gifte seg med ein
    Døme
    • guten fridde til jenta;
    • ho fridde og fekk ja
  2. prøve å gjere seg populær hos nokon
    Døme
    • fri til publikum;
    • partiet frir til ungdomen
Artikkelside

mødesam

adjektiv

Opphav

norrønt mǿðisamr

Tyding og bruk

Døme
  • eit mødesamt arbeid;
  • ei mødesam reise
Artikkelside

prippen

adjektiv

Opphav

frå dansk; truleg opphavleg frå lågtysk ‘vrien’

Tyding og bruk

som lett blir moralsk støytt;
Døme
  • pripne moralistar;
  • vere skinheilag og prippen
Artikkelside

vrengle, rengle

vrengla, rengla

verb

Opphav

truleg samanheng med vrang

Tyding og bruk

vere vrang og vrien i tale;
Døme
  • vrengle seg inn på folk
Artikkelside

vriompeis

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med vri (2 og peis (2

Tyding og bruk

vrien og vrang person;
Artikkelside

vind 2

adjektiv

Opphav

norrønt vindr; av vinde (2

Tyding og bruk

særleg om trevyrke: skeiv, vrien
Døme
  • planken, fjøla er vind
Artikkelside
Side 1 av 2