Nynorskordboka
vrangsnudd, rangsnudd
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| rangsnudd | rangsnuddrangsnutt | rangsnudde | rangsnudde |
| vrangsnudd | vrangsnuddvrangsnutt | vrangsnudde | vrangsnudde |
Opphav
av vrangTyding og bruk
- snudd på feil side;med vrangsida ut (fram, opp);endevend
Døme
- ein vrangsnudd stokk
- i overført tyding:
- verda er vrangsnudd – i ulage;
- den vrangsnudde ætta – villfarne
- om person: skakk-køyrd, vanskeleg, skrullete
Døme
- vrangsnudd hadde han vore all sin dag
- forvrengd, unormal
Døme
- vrangsnudde meiningar, ord
Døme
- i denne bygda er eg vrangsnudd