Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

stole

stola

verb

Opphav

av stol eigenleg ‘stø seg’

Tyding og bruk

i uttrykk

Faste uttrykk

stole på
lite på;
setje si lit til
eg stolte på at dei kom som lova

stola

substantiv hankjønn

Opphav

latin ‘lang kjole’

Tyding og bruk

breitt skulderband som geistlege ber under embetshandlingar
stykke av kostesamt stoff eller pelsverk til å ha over skuldrene
Døme
- minkstola

stele 2

stela

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt stela

Tyding og bruk

ta noko som høyrer andre til;
naske
Døme
- stele ein bil;
- han stel varer i butikken;
- ho stal ein idé frå han
leggje beslag på;
ta
Døme
- tillitsverva stel mykje tid;
- dei store vindauga stel mykje varme om vinteren
lure (seg til)
Døme
- stele eit kyss;
- ho stel seg til å ta eit bilete av han;
- han har stole seg ut ei bakdør
- brukt som adjektiv:
  stolne augekast

minkstola

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stola (2) av minkskinn

prestedrakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

embetsdrakt for prest

Døme

den gamle prestedrakta hadde samarie og stor prestekrage;
den nye prestedrakta har alba og stola