Artikkelside

Nynorskordboka

stele 2

stela

verb
kløyvd infinitiv: -a
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å stelaå stelestelstalhar stolestel!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
stolen + substantivstole + substantivden/det stolne + substantivstolne + substantivstelande

Opphav

norrønt stela

Tyding og bruk

  1. ta noko løynleg og uløyves som høyrer andre til;
    Døme
    • stele ein bil;
    • stele varer i butikken;
    • stele ein idé frå nokon;
    • stele som ein ramn
    • drive med tjuvskap
      • han både stal og laug
  2. binde, fare med, ta opp
    Døme
    • tillitsverva stel mykje tid;
    • dei store vindauga stel mykje varme om vinteren
  3. lure (seg til)
    Døme
    • stele eit kyss;
    • stele seg til å gjere noko
    • stiltre
      • stele seg ut bakvegen
    • i perfektum partisipp:
      • stolne augekastløynlege