Nynorskordboka
stele 2
stela
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å stelaå stele | stel | stal | har stole | stel! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| stolen + substantiv | stole + substantiv | den/det stolne + substantiv | stolne + substantiv | stelande |
Opphav
norrønt stelaTyding og bruk
- ta noko som høyrer andre til;
Døme
- stele ein bil;
- han stel varer i butikken;
- ho stal ein idé frå han
- leggje beslag på;ta
Døme
- tillitsverva stel mykje tid;
- dei store vindauga stel mykje varme om vinteren
- lure (seg til)
Døme
- stele eit kyss;
- ho stel seg til å ta eit bilete av han;
- han har stole seg ut ei bakdør
- brukt som adjektiv:
- stolne augekast