Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

skramme 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skráma ‘øks’; samanheng med skjere (

Tyding og bruk

lett skade på overflata av noko;

flengje, rift, ripe;

skrubbsår

Døme

falle og få ei skramme på kneet;
kome frå ulykka utan ei skramme

unntak, unnatak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å sjå bort frå eller ikkje la telje med;
avgrensande vilkår
Døme
- alle kom, utan unntak;
- dei streikande gjer unntak for sjukehusa;
- det er nok med éin vaksinedose, med unntak for personar med nedsett immunforsvar
noko som skil seg frå det vanlege;
avvikande tilfelle
Døme
- unntaket som stadfestar regelen;
- slik framferd er helst eit unntak;
- det høyrer til unntaka at ho er heime to helger på rad

Faste uttrykk

med unntak av
bortsett frå
med unntak av nokre skrammer, gjekk alt bra

med unntak av

Tyding og bruk

bortsett frå;

Sjå: unntak

Døme

med unntak av nokre skrammer, gjekk alt bra

bakparti

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Døme

bilen fekk skrammer på bakpartiet

oppriven

adjektiv

Opphav

av opp og rive (

Tyding og bruk

som er riven i bitar eller har skrammer
Døme
- konvolutten var oppriven;
- oppriven i andletet
ute av seg;
fortvila, sjokkert
Døme
- oppriven av vonde hendingar

skrammete

adjektiv

Tyding og bruk

full av riper og skrammer