Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

rullere

rullera

verb

Opphav

frå fransk, samanheng med rulle (1; jamfør rullerande

Tyding og bruk

  1. setje i gang på nytt;
    la sirkulere
    Døme
    • rullere handlingsplanen etter ei tid
  2. gå på omgang
    Døme
    • stemnet rullerer mellom dei fire byane;
    • spelemannslaga rullerte på å arrangere festivalen
Artikkelside

rulle 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin rotula ‘lite hjul’

Tyding og bruk

  1. sylinderforma reiskap som kan rotere;
    jamfør rull (1)
    Døme
    • skiløypene er køyrde opp med rulle
  2. reiskap med valsar til å glatte tøy med
  3. liste over vernepliktige
    Døme
    • stå i rullene

Faste uttrykk

  • full rulle
    full fres, full fart
    • fredag blir det full rulle frå morgon til kveld
Artikkelside