Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

romani

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Uttale

romˊmani eller  romaˊni

Opphav

frå romanes; jamfør rom (2

Tyding og bruk

språk hovudsakleg brukt av det skandinaviske romanifolket, og som har trekk frå skandinaviske språk i tillegg til ein kjerne av indoariske ord;
til skilnad frå romanes
Døme
  • snakke norsk romani
Artikkelside

krafskjerring

substantiv hokjønn

Opphav

etter romani krafsegai ‘lysmor’, av krafse ‘lampe’ og gai ‘kjerring’

Tyding og bruk

før: ulært jordmor
Artikkelside

tater

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk frå tyrkisk tartar

Tyding og bruk

  1. i nyare mål: person som høyrer til ei (omreisande) folkegruppe med norsk romani som nedarva språk;
  2. før, òg nedsetjande: person i visse grupper som levde i utkanten av samfunnet og livnærte seg med handverk, småhandel og til dels tigging;
    Døme
    • taterane kom til bygda i eit langt følgje
Artikkelside

kjei, kei 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom svensk tjej; frå romani 'jente’

Tyding og bruk

Artikkelside

rotvelsk

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. blandingsspråk basert på tysk med element frå mellom anna jiddisk, hebraisk og romani, mest brukt i tidlegare tider av grupper av omreisande i delar av Tyskland, Sveits og Østerrike
  2. uskjøneleg språk;
Artikkelside