Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

lun

adjektiv

Opphav

same opphav som logn (2

Tyding og bruk

  1. skjerma mot vêr og vind;
    i ly;
    Døme
    • ei lun krå;
    • det er lunare her
    • brukt som adverb:
      • staden ligg lunt til
  2. høveleg varm;
    Døme
    • lune vindar;
    • ei lun jakke
  3. stillfarande og morosam;
    Døme
    • eit lunt smil;
    • han har lun humor;
    • ho er ei lun dame
    • brukt som adverb:
      • smile lunt

lune 2

luna

verb

Opphav

same opphav som logne

Tyding og bruk

  1. skjerme mot vind og vêr
    Døme
    • husveggen lunar mot nordavinden
  2. gjere varmare;
    gjere hyggjeleg
    Døme
    • golvteppa luna godt

kos 2

substantiv hankjønn

Opphav

av kose (3

Tyding og bruk

  1. lun hyggje
    Døme
    • kos kring leirbålet
  2. Døme
    • få ein kos

alun

substantiv inkjekjønn

Uttale

aˋlun; aluˊn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin alumen

Tyding og bruk

i kjemi: dobbelsalt av kalium og aluminium

godmølt

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • godmølt skjemt
  • brukt som adverb
    • ho smilte godmølt

godsleg

adjektiv

Tyding og bruk

godlynt og rolig;
Døme
  • ein godsleg gubbe;
  • eit godsleg smil

humor

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk og engelsk; frå latin humor ‘væske’

Tyding og bruk

  1. hang til å oppfatte (og uttrykkje) det morosame i ein situasjon;
    sans for det komiske
    Døme
    • vere totalt utan humor;
    • ho har ein lun humor
  2. ytring, framstilling eller liknande merkt av humoristisk sans;
    komiske drag
    Døme
    • skjøne humoren i stykket;
    • boka er full av grotesk humor

Faste uttrykk

  • svart humor
    grotesk, pessimistisk humor

ly 2

adjektiv

Opphav

norrønt hlýr; samanheng med ly (1

Tyding og bruk

Døme
  • ly vind;
  • lytt vatn;
  • han er ly i vêret

heimekoseleg

adjektiv

Tyding og bruk

koseleg på ein måte som får ein til å kjenne seg heime;
Døme
  • den nye heimen hans er heimekoseleg;
  • puben har ein lun, heimekoseleg atmosfære

logn 2

adjektiv

Opphav

av logn (1; same opphav som lun

Tyding og bruk

  1. still, roleg
    Døme
    • lognt vêr;
    • pusten går jamn og logn
  2. lun (1), varm
    Døme
    • ein logn stad;
    • dyrke jord i logne viker
  3. stillfarande;
    sindig, stø
    Døme
    • han var logn av lynne;
    • logn humor