Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

logn 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt logn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • solblank logn
  2. opphald i uvêr
  3. fred, ro

logn 2

adjektiv

Opphav

av logn (1; same opphav som lun

Tyding og bruk

  1. still, roleg
    Døme
    • lognt vêr;
    • pusten går jamn og logn
  2. lun (1), varm
    Døme
    • ein logn stad;
    • dyrke jord i logne viker
  3. stillfarande;
    sindig, stø
    Døme
    • han var logn av lynne;
    • logn humor

logne

logna

verb

Opphav

norrønt lugna og lygna

Tyding og bruk

  1. stilne, spakne;
    gje seg
    Døme
    • vinden lognar;
    • striden logna
  2. Døme
    • skogen lognar godt for vinden
  3. roe, stagge
    Døme
    • logne nokon;
    • mora logna seg

lun

adjektiv

Opphav

same opphav som logn (2

Tyding og bruk

  1. skjerma mot vêr og vind;
    i ly;
    Døme
    • ei lun krå;
    • det er lunare her
    • brukt som adverb:
      • staden ligg lunt til
  2. høveleg varm;
    Døme
    • lune vindar;
    • ei lun jakke
  3. stillfarande og morosam;
    Døme
    • eit lunt smil;
    • han har lun humor;
    • ho er ei lun dame
    • brukt som adverb:
      • smile lunt

lon

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt lón; samanheng med logn (2

Tyding og bruk

lang, djup høl

lygne 1

substantiv hokjønn

Opphav

av logn (2

Tyding og bruk

  1. stad der vinden ikkje kjem til;
    logn stad
    Døme
    • ei lygne for nordavinden
  2. feitthinne på vatn

dus 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

norrønt dús ‘logn’; sjå duse (2

Tyding og bruk

  1. opphald, løye i uvêret
  2. pause, stans i arbeidet