Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

larm

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

støy, bråk (, 1), leven (1)

Døme

dei høyrde larm og roping frå gata

døyve

døyva

verb

Opphav

norrønt deyfa ‘gjere dauv’

Tyding og bruk

gjere svakare, mildare eller mindre;
svekkje, dempe (1), lindre
Døme
- døyve gråten;
- døyve tørsten;
- døyve samvitet;
- døyve lukta frå grisehuset;
- få morfin for å døyve smertene;
- dei døyvde flammene med hageslangen
- brukt som adjektiv
  høyre ein døyvd smell;
  døyvande larm;
  døyvande brennevin
gjere ukvass
Døme
- døyve egga
setje til veggs;
tukte;
roe ned
Døme
- ingen greidde å døyve henne
mjuke opp og reie til (garn) i damp eller varmt vatn

Faste uttrykk

døyve ned
dempe
døyve ned larmen

døyve ned

Tyding og bruk

dempe;

Sjå: døyve

Døme

døyve ned larmen