Artikkelside

Nynorskordboka

døyve

døyva

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å døyvaå døyve	døyver	døyvde	har døyvd	døyv!
å døyvaå døyve	døyver	døyvde	har døyvt	døyv!

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
døyvd + substantiv	døyvd + substantiv	den/det døyvde + substantiv	døyvde + substantiv	døyvande
døyvd + substantiv	døyvt + substantiv	den/det døyvde + substantiv	døyvde + substantiv	døyvande

Opphav

norrønt deyfa ‘gjere dauv’

Tyding og bruk

gjere svakare, mildare eller mindre;
svekkje, dempe (1), lindre
Døme
- døyve gråten;
- døyve tørsten;
- døyve samvitet;
- døyve lukta frå grisehuset;
- få morfin for å døyve smertene;
- dei døyvde flammene med hageslangen
- brukt som adjektiv
  høyre ein døyvd smell;
  døyvande larm;
  døyvande brennevin
gjere ukvass
Døme
- døyve egga
setje til veggs;
tukte;
roe ned
Døme
- ingen greidde å døyve henne
mjuke opp og reie til (garn) i damp eller varmt vatn

Faste uttrykk

døyve ned
dempe
døyve ned larmen