Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
21 treff

Nynorskordboka 21 oppslagsord

knudrete

adjektiv

Opphav

frå dansk , av knude ‘knute’

Tyding og bruk

full av knurpar;
Døme
  • knudrete overflate
Artikkelside

stamme 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med stå (3

Tyding og bruk

  1. kraftig, loddrett del av eit tre eller ei stor plante som går frå rota og deler seg ut i greiner;
    Døme
    • ei slank stamme;
    • borken på stamma var tjukk og knudrete
  2. fast del av eit heile, ei gruppe eller liknande;
    hovuddel, kjerne
    Døme
    • byggje opp ei stamme av dugande fagfolk;
    • desse spelarane er stamma i laget
  3. gruppe menneske med felles opphav, kultur, språk og territorium;
    Døme
    • germanske stammar
  4. fast bestand (1 av ei dyre- eller planteart
  5. i språkvitskap: del av eit ord som er att når bøyingsendingar er tekne bort;
    Døme
    • 'sov-' er stamma av verbet å sove

Faste uttrykk

  • eplet fell ikkje langt frå stamma
    brukt om person som liknar far sin eller mor si
  • siste skot på stamma
    siste nykomar eller tilvekst innanfor eit visst felt eller ei viss gruppe
Artikkelside

sellerirot

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

selleri (1) med lysebrun, knudrete rot som blir brukt som grønsak;
Apium graveolens var. rapaceum
Artikkelside

skrubbe 2

skrubba

verb

Opphav

samanheng med norrønt hrjúfr ‘knudrete, ru’

Tyding og bruk

  1. gni hardt;
    Døme
    • skrubbe golvet;
    • skrubbe nokon på ryggen
  2. få skrubbsår
    Døme
    • ho skrubba seg på kneet
  3. minske fart;
    bremse
    Døme
    • han skrubbar med føtene for å bremse ein kjelke
Artikkelside

gnidrete

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • gnidrete skrift
Artikkelside

gnitter

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

noko smått;
lita, knudrete skrift
Artikkelside

rye 2

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt hrjúfr ‘knudrete, ujamn’

Tyding og bruk

steinmark, tørrlendt fjellslette
Artikkelside

knortete

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • eit knortete tre
Artikkelside

klungrete

adjektiv

Tyding og bruk

Artikkelside

crepe 1, crêpe 1

substantiv hankjønn

Uttale

krepp

Opphav

frå fransk; av latin crispus ‘krøllete’

Tyding og bruk

tynt tøy (2, 1) med krusete overflate eller hardtvinna garn (1) med knudrete overflate;
Døme
  • luftige plagg i crêpe, chiffon og silke
Artikkelside
Side 1 av 3