Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

intendere

intendera

verb

Opphav

frå latin ‘strekkje ut’

Tyding og bruk

ha til føremål, streve etter
Døme
  • avhandlinga intenderer å gje eit samla oversyn over perioden
Artikkelside

intensjon

substantiv hankjønn

Opphav

av latin intentio ‘spenning, føremål’, av intendere; jamfør intens og intendere

Tyding og bruk

føremål, tanke, meining
Døme
  • intensjonane med tiltaket var dei beste
Artikkelside

entente

substantiv hankjønn

Uttale

angtanˊgt eller  angtanˊgte

Opphav

av fransk entendre ‘høyre, forstå’; samanheng med intendere

Tyding og bruk

  1. lausare samband eller samarbeid mellom statar utan at det er allianse
  2. statar som er med i ein entente (1)
Artikkelside

intens

adjektiv

Opphav

gjennom fransk og engelsk, frå latin intensus, av intendere ‘strekkje ut’; jamfør intendere

Tyding og bruk

  1. sterk, kraftig, hissig
    Døme
    • kjenne ein intens uvilje mot nokon;
    • intense fargar
  2. brukt som adverb: hardt, energisk
    Døme
    • arbeide intenst
Artikkelside

intendant

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk og tysk; frå latin intendens, av intendere ‘vake over’

Tyding og bruk

  1. offiser som har ansvaret for forsyningar av proviant, drivstoff og intendanturmateriell ved ei avdeling eller eit fartøy
  2. forvaltar, styrar (særleg ved museum, slott eller liknande)
    Døme
    • intendanten på museet
Artikkelside