Nynorskordboka
intens
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| intens | intenst | intense | intense |
Opphav
gjennom fransk og engelsk, frå latin intensus, av intendere ‘strekkje ut’; jamfør intendereTyding og bruk
- sterk, kraftig, hissig
Døme
- kjenne ein intens uvilje mot nokon;
- intense fargar
- brukt som adverb: hardt, energisk
Døme
- arbeide intenst