Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 24 oppslagsord

blåseinstrument

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

musikkinstrument der ein får fram tonar ved å blåse
Døme
  • fløyte, klarinett og horn er blåseinstrument
Artikkelside

horn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt horn

Tyding og bruk

  1. utvokster av keratin på hovudet hos visse hovdyr
    Døme
    • kyr kan ha horn;
    • oksen tok han på horna og slengde han bortover
  2. hardvoren substans som horn (1) er laga av;
    Døme
    • knappar av horn;
    • vere hardt som horn
  3. gjenstand laga av horn av ku eller liknande
    Døme
    • blåse i horn;
    • drikke av hornet
  4. ting som liknar eller opphavleg likna horn (1)
  5. blåseinstrument av messing med traktforma opning
    Døme
    • han spelar horn i korpset
  6. lite, krumt bakverk med spiss i båe endane
    Døme
    • vi åt horn med ost til kvelds
  7. brukt i stadnamn: form i landskap som stikk ut eller liknar eit horn
    Døme
    • Romsdalshornet er ein av dei mest populære toppane i Noreg;
    • segle rundt Kapp Horn;
    • landa på Afrikas Horn

Faste uttrykk

  • engelsk horn
    treblåseinstrument som liknar obo, men er stemt ein kvint lågare enn ein vanleg obo
  • få horn
    bli bedregen av nokon
  • ha eit horn i sida til
    bere nag til nokon
  • hornet på veggen
    brukt om situasjon der den eldste, ofte i ei organisasjon, prøver å påverke med dei gammaldagse meiningane sine;
    jamfør sjuande far i huset
    • vi skal sleppe å høyre så mykje frå han som heng i hornet på veggen
  • renne/stange horna av seg
    ha ein vill og energisk periode for sidan å falle til ro
    • ho må få stange horna av seg medan ho er ung;
    • stormen har rent horna av seg
  • setje horn på
    vere utru (2 mot
  • ta tyren/oksen ved horna
    gå rett på vanskane
  • trekkje horna til seg
    slutte å vise motvilje
Artikkelside

messing

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt mersing, messing

Tyding og bruk

  1. legering av kopar og sink
    Døme
    • dørbeslag av messing
  2. samnemning for blåseinstrument av metall i eit orkester

Faste uttrykk

  • blanke messingen
    nakne huda (på folk)
Artikkelside

prillarhorn

substantiv inkjekjønn

Opphav

av prille

Tyding og bruk

blåseinstrument laga av bukkehorn med munnstykke og gripehol
Artikkelside

okarina

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk , av oca ‘gås’

Tyding og bruk

eggforma blåseinstrument av leire eller porselen;
Artikkelside

neverlur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

langt blåseinstrument av tre omvikla med never;
jamfør lur (1
Artikkelside

lur 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt lúðr, opphavleg ‘uthola stokk’

Tyding og bruk

blåseinstrument av metall eller tre, oftast eit langt, kjegleforma røyr
Døme
  • blåse i ein lur
Artikkelside

kornett

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom italiensk cornetto ‘lite horn’; frå latin cornu ‘horn’

Tyding og bruk

lite blåseinstrument av messing
Artikkelside

mute 2

substantiv hankjønn

Uttale

mjut

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

  1. sordin på blåseinstrument;
  2. funksjon som dempar eller slår av lyd
Artikkelside

munnstykke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. del av blåseinstrument til å setje for munnen
    Døme
    • munnstykket på tubaen
  2. røyrforma stykke til å røykje gjennom
    Døme
    • munnstykket på pipa
  3. del til å setje på røyropninga til eit apparat
    Døme
    • munnstykket på vasslangen
Artikkelside
Side 1 av 3