Nynorskordboka
horn
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit horn | hornet | horn | horna |
Opphav
norrønt hornTyding og bruk
- gjenstand laga av horn av ku eller liknande
Døme
- blåse i horn;
- drikke av hornet
- som etterledd i ord som
- drikkehorn
- kruthorn
- ting som liknar eller opphavleg likna horn (1)
- som etterledd i ord som
- bilhorn
- posthorn
- signalhorn
- lite, krumt bakverk med spiss i båe endane
Døme
- vi åt horn med ost til kvelds
- brukt i stadnamn: form i landskap som stikk ut eller liknar eit horn
Døme
- Romsdalshornet er ein av dei mest populære toppane i Noreg;
- segle rundt Kapp Horn;
- landa på Afrikas Horn
Faste uttrykk
- engelsk horntreblåseinstrument som liknar obo, men er stemt ein kvint lågare enn ein vanleg obo
- få hornbli bedregen av nokon
- ha eit horn i sida tilbere nag til nokon
- hornet på veggenbrukt om situasjon der den eldste, ofte i ei organisasjon, prøver å påverke med dei gammaldagse meiningane sine;
jamfør sjuande far i huset- vi skal sleppe å høyre så mykje frå han som heng i hornet på veggen
- renne/stange horna av segha ein vill og energisk periode for sidan å falle til ro
- ho må få stange horna av seg medan ho er ung;
- stormen har rent horna av seg
- setje horn påvere utru (2 mot
- ta tyren/oksen ved hornagå rett på vanskane
- trekkje horna til segslutte å vise motvilje