Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

augevitne, augnevitne

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

person som med eigne auge har sett ei hending;

jamfør vitne (, 2)

Døme

vere augnevitne til eit ran

vitne 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt vitni; av vite

Tyding og bruk

person som har sett noko skje og som seinare kan fortelje om det;
jamfør augevitne og tidsvitne
Døme
- vere vitne til ein historisk augeblink
i jus: person som gjev utsegn i retten om kva han eller ho i eit visst høve har sett, høyrt, kjent, meint eller sagt;
jamfør rettsvitne
Døme
- sakkunnig vitne;
- møte som vitne i ei rettssak
person som er til stades for å bekrefte at ei handling har gått føre seg på lovleg vis, til dømes ved skriving av testament;
jamfør testamentvitne
i religiøst språk: person som har sett eller høyrt Kristus, eller som kjenner seg kalla til å forkynne Guds ord

Faste uttrykk

taust vitne
- person som har sett noko som han eller ho ikkje fortel om
  han var eit taust vitne til kva mora gjorde
- noko som er på ein stad der noko hender
  husa står som tause vitne om ei anna tid
- indisium, spor (1, 1)
  skothol i veggen er tause vitne om terroren

påsyn

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Faste uttrykk

i nokons påsyn
mens nokon ser på;
med tilskodarar eller augevitne
dei gjorde det i alles påsyn
i/under påsyn av nokon
med tilskodarar eller augevitne;
under tilsyn av nokon
ikkje gjer dette i påsyn av foreldra dine;
ho var under påsyn av lege

øyrevitne

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

person som vitnar om noko han eller ho sjølv har høyrt;

jamfør augevitne

i/under påsyn av nokon

Tyding og bruk

med tilskodarar eller augevitne;

under tilsyn av nokon;

Sjå: påsyn

Døme

ikkje gjer dette i påsyn av foreldra dine;
ho var under påsyn av lege

i nokons påsyn

Tyding og bruk

mens nokon ser på;

med tilskodarar eller augevitne;

Sjå: påsyn

Døme

dei gjorde det i alles påsyn