heil 1
adjektiv
Opphav
norrønt heillTyding og bruk
- ikkje sund;uskadd, i stand
Døme
- buksa er heil;
- egget er like heilt;
- vindauga er heile
- av same materialet;ublanda, usamansett
Døme
- heil ull
- i full storleik;udelt, uredusert, fullstendig
Døme
- eit heilt brød;
- han har det heile og fulle ansvaret for krisa
- brukt som substantiv
- to halve er ein heil
- svær, stor, dugeleg
Døme
- ei heil mengd
- ikkje mindre enn
Døme
- heimturen tok heile 15 timar
- brukt som adverb: fullt ut, fullstendig, aldeles
Døme
- det er heilt sikkert;
- eg er heilt utsliten;
- dette er heilt etter min smak;
- temperaturen var heilt nede i –39 °C
Faste uttrykk
- det heilealt i hop
- ha overoppsyn med det heile
- ein heil delnokså mykje eller mange
- fullt og heiltfullstendig, aldeles;
fullt ut- stille seg fullt og heilt bak leiaren
- heil ved
- massivt tre
- ei list av heil ved
- heilstøypt (2), solid (4) person eller produkt
- slike folk er heil ved
- heil veggvegg utan dør eller vindauge
- heile taltal som ikkje er brøkar
- heilt gjennomfullt ut, fullt og heilt
- han var heilt gjennom lygnaktig
- heilt utfullt ut, fullt og heilt
- teateret er heilt ut finansiert av staten
- i det heile teke
- på mange måtar;
stort sett;
i det store og heile- eg er i det heile teke litt forundra over denne avgjerda
- i nektande uttrykk: på nokon måte
- eg angrar ikkje i det heile teke
- i det store og heilealt i alt, stort sett, jamt over