Nynorskordboka
stubb
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stubb | stubben | stubbar | stubbane |
Opphav
norrønt stubbr; av stuvTyding og bruk
- rest som står att av noko;stump
Døme
- stubb og strå
- som etterledd i ord som
- halmstubb
- hårstubb
- skjeggstubb
- stutt stykke;bit
Døme
- det er berre ein liten stubb å gå;
- lese ein stubb
- stutt forteljing eller vise
Døme
- fortelje eit par gode stubbar;
- syngje ein stubb
Faste uttrykk
- rubb og stubbalt i hop;
kvar smitt og smule- dei selde rubb og stubb