Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 41 oppslagsord

utan 1

subjunksjon

Tyding og bruk

  1. innleier ei leddsetning som uttrykkjer vilkår;
    med mindre, viss ikkje
    Døme
    • eg reiser ikkje utan du blir med;
    • det var ikkje dans i bygda utan ho møtte opp som den fyrste
  2. innleier ei leddsetning som uttrykkjer vedgåing;
    sjølv om ikkje, enda ikkje
    Døme
    • mange har blitt sjuke utan vi har oppdaga det;
    • ho høyrde kva han sa utan ho forstod kva han meinte

Faste uttrykk

  • utan at
    innleier ei leddsetning som uttrykkjer vilkår;
    dersom ikkje, med mindre
    • eg reiser ikkje utan at du blir med;
    • arbeidet er solid utan at det er særleg spennande
Artikkelside

utan at

Tyding og bruk

innleier ei leddsetning som uttrykkjer vilkår;
dersom ikkje, med mindre;
Sjå: utan
Døme
  • eg reiser ikkje utan at du blir med;
  • arbeidet er solid utan at det er særleg spennande
Artikkelside

kriminalforteljing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

spennande novelle eller roman med brotsverk som emne
Artikkelside

kvesse

kvessa

verb

Opphav

norrønt hvessa; av kvass (2

Tyding og bruk

  1. gjere kvass;
    Døme
    • kvesse kniven;
    • han kvesste blyanten med kniv
  2. om vind: bli kvassare eller stridare
    Døme
    • vinden kvesser på
  3. tale kvast
    Døme
    • ho kvesste i

Faste uttrykk

  • kvesse klørne
    gjere seg klar til åtak eller framstøyt
    • partiet kvesser klørne føre valkampen
  • kvesse pennen
    gje seg i kast med å skrive noko
  • kvesse seg til
    bli spennande eller alvorleg
  • kvesse øyre
    lyde vel etter
Artikkelside

kvesse seg til

Tyding og bruk

bli spennande eller alvorleg;
Sjå: kvesse
Artikkelside

eventyrlyst

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

lyst til å oppleve eventyr (2), noko spennande og uutforska;
Døme
  • dei var drivne av eventyrlyst
Artikkelside

eventyr

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ævintýr(r), gjennom lågtysk; frå mellomalderlatin adventura ‘hending’

Tyding og bruk

  1. folkeleg, oppdikta forteljing utan tid- og heimfesting, og der grensene mellom fantasi og røyndom er viska ut
    Døme
    • han liker å lese eventyr;
    • bestemor fortel eventyr for ungane;
    • kjenner du eventyret om guten og trollet?
  2. spennande hending;
    Døme
    • dra på eventyr;
    • dei har kasta seg ut i eit økonomisk eventyr
  3. Døme
    • ha små eventyr;
    • han har hatt nokre eventyr på si
  4. noko underfullt;
    noko utruleg vakkert;
    Døme
    • landskapet er eit eventyr;
    • dei tek eit friår for å oppleve eventyret;
    • ho hadde på seg eit eventyr av ein kjole
Artikkelside

eventyrhug

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hug (1, 2) til å oppleve noko spennande og uutforska;
Døme
  • dei var drivne av eventyrhug
Artikkelside

eventyrleg

adjektiv

Uttale

eventyˊrleg

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein eventyrleg plan
  2. som eit eventyr (1);
    Døme
    • det er ein eventyrleg natur i området;
    • verksemda har hatt ein eventyrleg suksess;
    • husa der går for eventyrlege summar
    • brukt som adverb
      • eventyrleg vakker;
      • det høyrest heilt eventyrleg ut
Artikkelside

jazze opp

Tyding og bruk

Sjå: jazze
  1. spele eller arrangere (ein melodi) som jazz
  2. gjere meir spennande
    Døme
    • jazze opp stemninga
Artikkelside
Side 2 av 5