Avansert søk

13 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

vriding, vriing

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

det å vri

Nynorskordboka 12 oppslagsord

vriding

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å vri (2

vri 1

substantiv hankjønn

Opphav

av vri (2

Tyding og bruk

  1. ringvokster, kvervel i ved
    Døme
    • ei fjøl med vri;
    • lage ein vri av eit vidjeband
  2. i overført tyding: ny (og tiltalande) form
    Døme
    • ein salsframstøyt med ein ny vri;
    • gjere ein vrifinne ein lur måte å løyse ei (vanskeleg) oppgåve på
  3. ikt, verk (av trolldom)
    Døme
    • verk og vri
  4. kortspel der ein kan vri spelet frå ein farge til ein annan etter visse reglar

lengdeakse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

akse som går etter lengderetninga av noko
Døme
  • flyet gjer ei heil vriding om lengdeaksen sin

keik 1

substantiv hankjønn

Opphav

av keik (2

Tyding og bruk

kink

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med kank

Tyding og bruk

  1. liten bøyg eller lita vriding
    Døme
    • gjere ein kink med hovudet
  2. brå smerte i rygg eller nakke
    Døme
    • få kink i ryggen

vikle 2

vikla

verb

Opphav

truleg av vike (1; med innverknad frå vrikke

Tyding og bruk

skade (ein lem) med vriding;

vikl

substantiv inkjekjønn

Opphav

av vikle (2

Tyding og bruk

torsjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; av latin torquere ‘vri’

Tyding og bruk

i fysikk: vriding

snur

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt snúðr; same opphav som snu (1

Tyding og bruk

slynging, tvinning, vriding rundt eller på noko
Døme
  • få snur på fiskesnøret

snar 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av snare (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det har kome snar på tråden
  2. skogholt, snipp av ein skog
    Døme
    • skogsnar;
    • fuglane kvitra inne i snaret