att
adverb
Opphav
norrønt aptrTyding og bruk
Døme
- gå att i båten;
- han sprang utan å sjå seg att
- tilbake til same staden;
Døme
- kome heim att;
- ho fekk att det ho hadde lånt bort
- tilbake, igjen (2) (på same staden)
Døme
- stå att;
- sitje att (på skulen)
- om rest eller leivning: igjen (2)
Døme
- gløyme att noko;
- er det langt att før vo er framme?
- kaste det som vart att;
- no står det berre att å seie takk
Døme
- dei har spurt etter deg att;
- friskne til att;
- dei har byrja å røre på seg att;
- så sette ho seg att;
- gjere noko opp att og opp att
- om tilhøve eller tilstand som er slutt eller blir oppretta på nytt: igjen (4)
Døme
- finne att;
- kjenne att;
- nå nokon att;
- rive ned att;
- byggje opp att;
- reise seg att
- om stenging, fylling eller dekking av ei opning og liknande: igjen (5)
Døme
- late att døra;
- kneppe att frakken;
- knyte att sekken;
- fylle att holet;
- vegen snødde att
Faste uttrykk
- att frambak fram;
bakvend- ta på seg genseren att fram
- att og fram
- i rørsle mellom to punkt;
fram og tilbake (1)- gå att og fram på vegen
- om og men
- det var mykje att og fram før dei bestemte seg
- gje att
- om handel: gje vekslepengar
- gje att på ein tiar
- fortelje att;
referere (2)- gje att noko ein har høyrt
- gå att
- vise seg etter døden
- historier om døde som går att
- vise seg på nytt (fleire gonger);
stadig dukke opp- ei formulering som går att i mange avtalar
- halde att
- hindre ei rørsle framover;
bremse ei utvikling- regjeringa tek ansvar ved å halde att på pengebruken
- ikkje sleppe frå seg
- forfattaren veit å halde att dei siste brikkene i krimgåta;
- visse typar utstyr blir stadig haldne att i leveransane
- sitje attmåtte bli att på skulen etter skuletid som straff;
sitje igjen - vite korkje att eller framvere rådvill;
vere forvirra- han vart så forferda at han visste korkje att eller fram