Avansert søk

Nynorskordboka 22 oppslagsord

vrien

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

innfløkt, vanskeleg (1)
Døme
- ei vrien sak
om person: vanskeleg å ha med å gjere;
umedgjerleg, vrang (5)
Døme
- ein vrien gjerrigknark

vri 1

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

vridd stilling;
bøyg, vriding
Døme
- ei fjøl med vri på
endra (og meir tiltalande) form
Døme
- ein salsframstøyt med ein ny vri;
- gamle mattradisjonar med ein moderne vri

Faste uttrykk

gjere ein vri
finne ein lur måte å løyse ei (vanskeleg) oppgåve på

vrangvillig, vrangviljug, rangvillig, rangviljug

adjektiv

Tyding og bruk

motvillig og vrien (2);
vrang (5)
Døme
- vrangvillige folk
om maskin, apparat eller liknande: som er vanskeleg å få til å verke;
vrang (4)
Døme
- få liv i ei vrangvillig motorsag

umogleg, umogeleg

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje eller berre med store vanskar lèt seg gjere eller gjennomføre;
ikkje mogleg (1), ugjerleg
Døme
- ei umogleg oppgåve;
- det er plent umogleg å kome over her;
- krevje noko umogleg av nokon
- brukt som adverb:
  det kan umogleg vere rett;
  ein umogleg lang film
som ikkje kan vere tilfelle eller tenkjast;
utenkjeleg, usannsynleg
Døme
- ein større kjærleik er umogleg;
- det er ikkje umogleg at han kjem litt seint
svært vanskeleg;
vrien (2), vrang (5), umedgjerleg
Døme
- bilen er så umogleg i dag;
- vere heilt umogleg å samarbeide med

Faste uttrykk

fysisk umogleg
imot naturlovene;
plent uråd
det er fysisk umogleg å gå bakover i tid og endre på det som har skjedd
gjere seg umogleg
arbeide eller gå fram slik at ein ikkje kan brukast
gjere seg umogleg som statsministerkandidat

vrang, rang 2

adjektiv

Opphav

norrønt (v)rangr

Tyding og bruk

med innsida ut;
vrengd
Døme
- eine sokken er vrang
- brukt som adverb:
  ta jakka vrangt på seg
om maske (2: som ein lagar ved å trekkje tråden gjennom ei lykkje frå baksida;
til skilnad frå rett (3, 4)
Døme
- eit mønster med rette og vrange masker
1. brukt som adverb:
  strikke rett og vrangt
2. brukt som substantiv:
  strikke to rette og to vrange
som ikkje er rett (3, 2) (i ein viss situasjon);
feil, galen;
urettvis, falsk
Døme
- ta vrang frakk i garderoben;
- felle vrange dommar;
- ei vrang underskrift;
- sjå skilnaden på rett og vrangt
- brukt som adverb:
  svelgje vrangt
som valdar bry;
vanskeleg (1), ugrei (1), innfløkt
Døme
- kvistete og vrang ved;
- dette er vrangt å lære;
- det var vrange og vonde tider
- brukt som adverb:
  han stod så vrangt til
som er tverr og stri;
vanskeleg (2), umedgjerleg, vrien (2)
Døme
- ein vrang hotellgjest;
- guten var vrang og vanskeleg;
- hestane vart vrange og nekta å gå

Faste uttrykk

slå seg vrang
- gjere seg vanskeleg;
  bli trassig og sta
  ein gjest på utestaden slo seg vrang
- slutte å verke som normalt
  motoren slo seg vrang;
  ryggen har slått seg vrang

mødesam

adjektiv

Opphav

norrønt mǿðisamr

Tyding og bruk

trøyttande, slitsam, vrien (1)

Døme

eit mødesamt arbeid;
ei mødesam reise

krokete

adjektiv

Opphav

norrønt krókóttr; av krok

Tyding og bruk

som det er krok(ar) på;
bøygd, bogen
Døme
- eit krokete tre;
- ei gammal, krokete kone;
- ein krokete veg;
- le seg krokete
vrang (5), vrien (2)
Døme
- gjere seg krokete

klundren

adjektiv

Tyding og bruk

full av klundrer (1
Døme
- ei klundren bjørk
i overført tyding: vrien (1);
brysam
Døme
- eit klundre arbeid

vrangvis, rangvis

adjektiv

Opphav

jamfør vis (

Tyding og bruk

vrang (5) og vrien;

vrangvillig (1)

vrangsnudd, rangsnudd

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

snudd feil veg;
med vrangsida ut
Døme
- ein vrangsnudd stokk
motsett det som er vanleg eller naturleg;
bakvend
Døme
- verda er vrangsnudd
forvrengd, fordreidd
Døme
- vrangsnudde meiningar
om person: som er vrang (5) og vrien;
vrangvis
Døme
- vrangsnudd hadde han vore all sin dag

Resultater per side: