Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

utløyse

utløysa

verb

Tyding og bruk

frigjere, forløyse
Døme
- utløyse evnene, trongen
- i presens partisipp:
  det utløysande ordet
få i gang, valde
Døme
- spenninga kan utløyse krig;
- framlegget utløyste ville protestar

krigserklæring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

erklæring frå ein stat til ein annan om at det er krig mellom dei
i overført tyding: utsegn eller handling som utløyser ein konfrontasjon eller konflikt
Døme
- dei tilsette oppfatta utspelet som ei krigserklæring frå arbeidsgivarane

hornmine

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

sjømine med kulerund form og hornliknande taggar som utløyser detonasjonen når dei blir påkøyrde

induksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av inducere ‘føre inn’; jamfør indusere

Tyding og bruk

i filosofi: det å slutte frå ei rekkje einskildtilfelle til det allmenne;
motsett deduksjon (2)
i fysikk: det å få fram elektrisk straum i ein leiar ved å endre magnetfeltet rundt
Døme
- elektrisk induksjon
i biologi: det at visse celler eller stoff, særleg under fosterutviklinga, utløyser ein bestemt vekst hos visse andre celler eller gjer at visse andre stoff blir laga
i medisin: det å framkalle eller stimulere til ein ønskt respons

Faste uttrykk

elektromagnetisk induksjon
produksjon av elektrisitet ved å endre den magnetiske fluksen (1 gjennom ein straumkrins
elektrostatisk induksjon
det at elektrisk ladning blir utvikla på overflata av ein leiar (3) når leiaren blir plassert i eit elektrostatisk felt