Nynorskordboka
deduksjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein deduksjon | deduksjonen | deduksjonar | deduksjonane |
Opphav
frå latin; av dedusereTyding og bruk
- i filosofi: logisk utleiing og slutning frå det allmenne til det einskilde; til skilnad frå induksjon (1)