Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 100 oppslagsord

undervisning, undervising

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å undervise
Døme
  • norskundervisning;
  • privatundervisning;
  • gje, drive undervisning i engelsk for dei tilsette;
  • få skikkeleg undervisning

gjennomgåing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gjennomgåinga til læraren var overflatisk
  2. Døme
    • den grundige gjennomgåinga skjer kvart femte år

gå glipp av

Tyding og bruk

ikkje oppnå eller få med seg;
miste moglegheita til;
Sjå: glipp
Døme
  • eit tilbod ein ikkje kan gå glipp av;
  • eg gjekk dessverre glipp av julebordet i fjor;
  • sikre at elevane ikkje går glipp av viktig undervisning

halde skule

Tyding og bruk

gje undervisning;
Sjå: skule

udelt skule

Tyding og bruk

skule der elevane i alle klassestega får undervisning i samla klasse;
Sjå: udelt

læretid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. periode da ein er lærling;
    Døme
    • ha læretid i bedrift
  2. tid da ein får undervisning eller utdannar seg;
    studietid

lære 1

substantiv hokjønn

Opphav

av lågtysk lere; jamfør lære (3

Tyding og bruk

  1. fastsett, regulert opplæring og undervisning som fører fram til godkjend yrkesutdanning
    Døme
    • gå eitt år på skule og to år i lære
  2. framstilling av og utgreiing om eit emne;
    fag, vitskap
    Døme
    • gerontologi er læra om alderdom og aldring
  3. samling av læresetningar;
    grunnsyn;
    teori
    Døme
    • luthersk lære;
    • den marxistiske læra;
    • vike av frå den rette læra

Faste uttrykk

  • gå i lære
  • liv og lære
    det ein gjer, og det ein seier ein bør gjere;
    teori og praksis
    • hos henne er det langt mellom liv og lære

læremiddel

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør middel (1

Tyding og bruk

særleg i fleirtal: materiell brukt i undervisning, mellom anna lærebøker, audiovisuelle hjelpemiddel og digitale hjelpemiddel

undervisningstime, undervisingstime

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tidsrom, oftast på 45 minutt, da det blir gjeve undervisning

lese

lesa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt lesa ‘plukke, samle, lese’, i tydinga ‘forsøkje å lære’ med innverknad frå latin legere ‘samle, lese’; jamfør lekse (1

Tyding og bruk

  1. følgje (språk)teikn med auga og gje dei att som språk;
    forstå skriftteikn
    Døme
    • lære å lese og skrive;
    • han las høgt for ungane før dei la seg;
    • ho sit og les i avisa;
    • eg har lese om han på nettet;
    • kan du lese av målaren?
    • eg er dårleg til å lese kart
  2. Døme
    • eg les dette teiknet som R;
    • han vart fristilt (les: sagt opp);
    • lagkameraten greidde ikkje å lese pasninga
  3. seie fram etter skrift;
    Døme
    • elevane las opp dikt for foreldra;
    • lese kveldsbøn;
    • lese for maten
  4. prøve å lære;
    studere
    Døme
    • lese på leksene;
    • studentane les til eksamen;
    • ho las matematikk på universitetet
  5. gje (privat)undervisning
    Døme
    • han les med dei før norskprøva

Faste uttrykk

  • lese mellom linjene
    forstå noko som ikkje er direkte uttrykt
  • lese nokon teksta
    irettesetje nokon
    • læraren las elevane teksta da halve klassa ikkje leverte i tide
  • lese seg til
    lære noko ved å lese
    • eg har lese meg til korleis eg skal sy i ein ny glidelås
  • lese tankane til nokon
    skjøne kva nokon tenkjer
  • lese ut
    gjere seg ferdig med (til dømes ei bok eller eit kapittel)