Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

sløvast

verb

Tyding og bruk

bli sløv
Døme
  • ljåen sløvast snøgt i steinete mark;
  • sløvast på sinn og tanke av rusmiddel;
  • ein sløvast av den daglege tralten
Artikkelside

sløve

sløva

verb

Tyding og bruk

gjere sløv;
Døme
  • sløve knivsegga – ta skarpaste egga av bitjern; gjere ukvass;
  • bli sløva med alderen
Artikkelside

sløv

adjektiv

Opphav

dansk eigenleg same opphav som I slø

Tyding og bruk

  2. svekt, veik (2
    Døme
    • ha sløvt syn;
    • vere gammal og sløv
  3. Døme
    • sløve elevar
Artikkelside

sløvne

sløvna

verb

Tyding og bruk

bli sløv(are);
Artikkelside

hume

huma

verb

Opphav

jamfør norrønt húma ‘skumre’

Tyding og bruk

  1. stå rådlaus, gjerandslaus;
    tale fomlande
    Døme
    • ho stod og huma og visste ikkje kva ho skulle seie
  2. vere slapp, tung;
    Døme
    • hesten stod der og huma heile dagen og ville ikkje ete
  3. bli håttlaus av alderdom, tape seg, sløvast
    Døme
    • han tok til å hume
    • upersonleg:
      • det humar med han – det går til atters
Artikkelside