Avansert søk

8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

skimte

skimta

verb

Opphav

av norrønt skim ‘lysning’

Tyding og bruk

  1. lyse i korte blenkar;
    syne seg glimtvis eller uklart;
    Døme
    • bilen skimta gjennom skodda
  2. sjå uklart;
    berre så vidt skilje
    Døme
    • skimte land i det fjerne;
    • skimte noko i mørkeret;
    • av desse funna kan ein skimte samanhengen

beskjed

substantiv hankjønn eller hokjønn

Uttale

beskjeˊ

Opphav

gjennom bokmål; av lågtysk bescheit, av bescheden ‘skimte’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gå med beskjed;
    • sende beskjed;
    • få beskjed om å møte med ein gong
  2. Døme
    • vite beskjed om noko
  3. god skikk, orden;
    Døme
    • gjere, seie noko med beskjed

Faste uttrykk

atti

preposisjon

Tyding og bruk

  1. bak i, i
    Døme
    • sitje langt atti salen;
    • hange atti vogna;
    • det ligg atti baksetet
    • attende til, i
      • gå atti barndomen;
      • stå, vere atti vegen for eini vegen
  2. innåt, borti attanfrå
    Døme
    • segle atti ei skute
  3. som adverb: bak (i)
    • i kommando til ei ku: attover i båsen
      • trø atti!
      • ta attita fatt att;
      • hange attiòg: vare;
      • halde attihalde att, bremse

Faste uttrykk

  • atti staden for
    i staden for
    • han gav oss ingenting atti staden for det vi mista
  • sjå atti
    skimte
    • eg ser atti han!
  • skjenkje atti
    fylle på
    • ho skjenkjer atti det tomme staupet sitt

skimt

substantiv hankjønn

Opphav

av skimte

Tyding og bruk

Døme
  • eg såg berre skimten av henne

bakanfor, bakafor

preposisjon

Tyding og bruk

  1. på baksida av;
    Døme
    • ho stod rett bakanfor meg
  2. til ein stad på baksida;
    Døme
    • bakanfor eit tre
  3. i overført tyding: attom (2);
    Døme
    • det ligg vel noko bakanfor dette utspelet
  4. brukt som adverb: bak (3
    Døme
    • jentene stod fremst og karane bakanfor;
    • skimte fjella bakanfor

sjå atti

Tyding og bruk

skimte;
Sjå: atti

øygne, augne

øygna, augna

verb

Opphav

av auge (1

Tyding og bruk

  1. berre så vidt få auge på;
    Døme
    • så vidt øygne båten ute i disen;
    • øygne ein sjanse
  2. sende augekast;
    stire

timje

timja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

kanskje opphavleg ‘føye saman’, samanheng med tømmer

Tyding og bruk

sjå, ane langt borte, skimte
Døme
  • vi kom så langt ut at vi timde ikkje landet