Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

nikke

nikka

verb

Opphav

frå lågtysk , opphavleg ‘bevege opp og ned’; samanheng med neie (

Tyding og bruk

bøye hovudet raskt og lett, særleg som teikn på samtykke eller oppmuntring eller som helsing
Døme
- nikke stadfestande;
- ho berre nikkar til svar;
- nikke goddag;
- vere så trøytt at ein sit og nikkar;
- strået nikka i vinden
i fotball: spele ballen med hovudet;
heade;
skalle (3
Døme
- nikke ballen i mål

nikk 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å nikke (1)

Døme

gje nokon eit lite nikk

Faste uttrykk

vere på nikk med
kjenne nokon reint overflatisk så ein berre helsar med det same ein går forbi

nikking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å bøye hovudet raskt og lett;
jamfør nikke (1)
Døme
- ho fekk unison nikking til svar
det å spele ballen med hovudet;
jamfør nikke (2)
Døme
- nikking av fotballar

bekreftande

adjektiv

Uttale

bekrefˊtande

Opphav

Tyding og bruk

som stadfestar noko

Døme

eit bekreftande svar

brukt som adverb
- nikke bekreftande;
- svare bekreftande på spørsmålet

heade, hedde

heada, hedda

verb

Uttale

hedˋde

Opphav

av engelsk head ‘hovud’

Tyding og bruk

i fotball: støyte til ballen med hovudet;

Døme

han heada ballen i mål

nikk 2

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

i fotball: det å spele ballen med hovudet;

Døme

lage mål på ein nikk

dubbe 1

dubba

verb

Opphav

Tyding og bruk

nikke (1);
duppe (2, 2) med hovudet
Døme
- sitje og dubbe
ta seg ein kort blund, duppe (2, 3);
sovne, sove
Døme
- ho heldt på å dubbe av att