Avansert søk

7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

midtlinje, midtline

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. linje som deler noko i to like store delar, til dømes banehalvdelane i ballspel
  2. i folkerett: grenselinje som i kvart punkt ligg like langt frå (kystane av) to land

akse

substantiv hankjønn

Opphav

av tysk Achse; samanheng med aksel (3

Tyding og bruk

  1. (tenkt) midtlinje som noko sviv ikring
    Døme
    • dreie seg rundt sin eigen akse
  2. midtlinje som noko grupperer seg (symmetrisk) om
  3. tenkt linje mellom to ytterpunkt
    Døme
    • til høgre på den politiske aksen
  4. i matematikk: koordinatakse
    Døme
    • vassrett akse;
    • loddrett akse;
    • aksane i eit koordinatsystem
  5. i overført tyding: samband mellom to aktørar;
    politisk allianse
    Døme
    • den fransk-tyske aksen i Europa

midt-

i samansetning

Tyding og bruk

delen i midten av det som sisteleddet nemner;

midtakse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(tenkt) midtlinje
Døme
  • motiva på veggane er ordna symmetrisk kring midtaksen av huset

redline

substantiv hankjønn

Uttale

redˊdlain

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

raud midtlinje på ishockeybane;

sentrere

sentrera

verb

Opphav

frå fransk, av centre ‘sentrum’

Tyding og bruk

  1. føre eller halde noko i eller over eit midtpunkt, ei midtlinje eller liknande
    Døme
    • sentrere eit bor
  2. Døme
    • sentrere innsatsen på eitt felt

rumlefelt

substantiv inkjekjønn

Opphav

av rumle

Tyding og bruk

kant- eller midtlinje i vegbane, laga med tversgåande riller som lagar vibrasjon og støy når eit køyretøy tangerer eller køyrer over linja