Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

måte 3

måta

verb

Opphav

av lågtysk maten; jamfør måte (1

Tyding og bruk

  1. måle ut, jamne til eller setje saman så det blir høveleg;
    Døme
    • måte i hop noko;
    • måte på seg nye klede
  2. Døme
    • skoen måtar ikkje åt meg
Artikkelside

måta, måte 2

adjektiv

Opphav

av måte (3

Tyding og bruk

Døme
  • kome i måta tid
  • brukt som adverb:
    • måta stor
Artikkelside

måt

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt mát ‘verdsetjing, taksering’, av meta ‘måle, verdsetje’; samanheng med måte (1

Tyding og bruk

  1. rett tilhøve;
    Døme
    • det er ikkje måt på alle orsakingane
  2. mål til å måte noko til etter eller til å måle ut små mengder med
    Døme
    • eit måt med krut
Artikkelside

måteleg 2

adjektiv

Opphav

norrønt mátuligr; av lågtysk matelik

Tyding og bruk

  1. Døme
    • måteleg bør er best
    • brukt som adverb:
      • måteleg stor
  2. brukt som adverb: i liten grad
    Døme
    • eg likte det berre så måteleg
Artikkelside