Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 25 oppslagsord

kronblad

substantiv inkjekjønn

Opphav

av krone (1

Tyding og bruk

farga blad i den indre kransen i eit dobbelt blomsterdekke
Døme
  • gule kronblad

maskeblom, maskeblome

substantiv hankjønn

Opphav

av maske (1 , fordi kronblada er bøygde slik at dei dekkjer mjølberarane

Tyding og bruk

plante i maskeblomfamilien med bøygde kronblad som dekkjer mjølberarane;

lyngfamilie

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i bunden form eintal: familie av tre, buskar og lyng, ofte med vintergrøne blad og med blomstrar med samanvaksne kronblad;
Ericaceae

bikrone

substantiv hokjønn

Opphav

av bi- (1

Tyding og bruk

kroneliknande utvekst på innsida av kronblad

krossblomstra, korsblomstra

adjektiv

Tyding og bruk

som har fire krosstilte kronblad

lauvblad, lauvsblad

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

blad (1) på plante som er spesielt tilpassa fotosyntesen;
til skilnad frå begerblad, frøblad og kronblad

begerblad

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kvart av blada i eit beger (4); til skilnad frå kronblad

blom 2, blome 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt blóm nøytrum og blómi maskulinum

Tyding og bruk

  1. plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
    Døme
    • ei plante med vakre raude blomar;
    • eit tre med velduftande blomar
  2. plante med ein eller fleire blomar (2 og ikkje trevoren stengel;
    Døme
    • det veks blomar i hagen;
    • kjøpe blomar til morsdagen
  3. ting eller figur som liknar på ein blom (2, 1)
    Døme
    • ei festdrakt med broderte blomar;
    • eit smykke med ein blome av sølv
  4. særleg i bunden form eintal: det beste, gjævaste eller venaste av noko
    Døme
    • samle blomen av ungdomen vår

Faste uttrykk

  • i blom
    med utsprotne blomar;
    i bløming
    • solsikkene står i blom
  • seie det med blomar
    uttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomar
  • slå ut i full blom
    i overført tyding: kome til uttrykk i full mon
    • talentet hennar har slått ut i full blom

blomster

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt blómstr

Tyding og bruk

  1. plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
    Døme
    • ei plante med rot, stengel, blad og blomster
  2. plante med ein eller fleire blomstrar og ikkje trevoren stengel;
    Døme
    • plukke blomstrar;
    • vatne blomstrane;
    • ein hage full av blomstrar
  3. ting eller figur som liknar på ein blomster (1)
    Døme
    • ein duk med broderte blomstrar på

Faste uttrykk

  • i blomster
    med utsprotne blomstrar;
    i bløming
    • treet står i blomster
  • seie det med blomstrar
    uttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomstrar
  • slå ut i full blomster
    i overført tyding: kome til uttrykk i full mon
    • den indre uroa slo ut i full blomster

friblada

adjektiv

Tyding og bruk

om begerblad og kronblad: som ikkje er samanvaksne nede;
motsett samblada