Nynorskordboka
maske 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei maske | maska | masker | maskene |
Opphav
gjennom tysk, fransk og italiensk; truleg frå arabisk maskhara ‘artist, tryllekunstnar’Tyding og bruk
- laust dekke som skal løyne eller dekkje heile eller delar av andletet
Døme
- lage maske til karnevalet;
- ransmannen brukte maske
Døme
- ta på seg støvlar, vernedrakt, maske og doble hanskar
- ferdig sminka skodespelarandlet
Døme
- ei vellykka maske
- lag av krem eller liknande som skal liggje på andletet ei viss tid for å reinse eller fukte huda;
Døme
- leggje ei maske
- (gips)avstøyping av eit andlet
- som etterledd i ord som
- dødsmaske
Faste uttrykk
- bli lang i maskavise tydeleg at ein blir skuffa, svært forundra eller liknande
- halde maskaikkje røpe kjensler eller tankar
- kaste maskavise korleis ein verkeleg er
- stiv i maskauttrykkslaus
- stram i maskamorsk
- ho vart stram i maska da ho høyrde kva dei hadde gjort