Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
7
oppslagsord
klamre
klamra
verb
Vis bøying
Opphav
av
tysk
klammern
;
samanheng med
klam
Tyding og bruk
gripe kraftig fatt i
;
klengje seg til
Døme
dei klamra seg fast til båtripa
;
klamre seg til eit håp
Artikkelside
klengje
2
II
,
klenge
2
II
klengja, klenga
verb
Vis bøying
Opphav
jamfør
norrønt
klengjast
‘klengje seg inn på’
Tyding og bruk
feste seg, hengje seg fast
;
klamre seg fast
;
klyngje
(
2
II)
vere innpåsliten
Døme
klengje seg innpå nokon
Artikkelside
klandre
2
II
klandra
verb
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
klamre
Tyding og bruk
arbeide keiveleg
Artikkelside
henge
3
III
henga
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
hanga
;
same opphav som
hengje
(
2
II)
Tyding og bruk
vere festa ovantil og halden oppe i ein viss avstand frå golv eller bakke (og
på grunn av
tyngdekrafta kunne sveve
eller
dingle)
;
sitje fast høgt oppe
Døme
henge
ned frå taket
;
henge
i eine enden
;
epla heng på treet
;
bileta hang på veggen
;
henge etter armane
;
kniven hang og slong i beltet
;
håret hang ned i auga
;
svalereiret heng under mønsåsen
;
istappane heng under takskjegget
halde seg svevande på same staden
Døme
dronen heng i lufta
;
røyken hang over hustaka
;
månen heng på himmelen
sige eller bøye seg laust eller slapt ned
Døme
henge med halen
;
magen hang utover beltet
;
blomstrane hang slapt
brukt som
adjektiv
stå med hengande armar
om person: vere bøygd (over noko)
;
vere samansigen
Døme
henge
over gjerdet
;
henge
med halve kroppen ut av vindauget
;
henge
over ølglaset
;
han sat og hang på ein stol
vere på ein plass utan å ha eit bestemt mål eller ærend
;
drive
(
3
III
, 8)
Døme
han heng her støtt og stadig
halde seg fast og la seg slepe med
;
klamre seg til
Døme
henge
bakpå ei vogn
;
henge
etter ein bil
;
vil du vere med, så heng på!
ho hang rundt halsen på mora
vere fast
eller
festa
Døme
garnet heng i ein stein på botnen
;
henge
fast med eine foten
;
henge
fast i gjerdet
;
lukta hang i kleda
;
det heng att litt av barnelærdomen
Faste uttrykk
henge etter
ikkje halde følgje med
;
sakke akterut, liggje etter
eleven heng etter i matematikk
;
dei fattige landa heng etter
henge høgt
vere vanskeleg å oppnå
denne filmprisen heng høgt
henge i ein tynn tråd
om tiltak, prosjekt
eller liknande
: berre så vidt kunne bergast
henge i hop
ha alle delane festa saman til ein heilskap
;
henge saman
(1)
boka heng så vidt i hop
halde saman
;
henge saman
(2)
dei to gutane hang i hop
stå i samband med
;
høyre saman
;
henge saman
(3)
desse spørsmåla heng i hop
henge i hælane på
stadig følgje
henge i hælane på far sin
henge i
arbeide energisk utan stans
no må vi henge i!
vare ved, halde seg, sitje i
sjukdomen hang i lenge
henge med hovudet
vere motlaus eller nedtrykt
henge med
klare å følgje med
henge
så vidt med i undervisninga
henge over nokon
vere til stades på ein trykkjande eller skremmande måte
uvêret hang over oss
;
eksamen hang trugande over dei
henge saman
ha alle delane festa saman til ein heilskap
;
henge i hop
(1)
kleda hang så vidt saman
halde saman
;
henge i hop
(2)
dei to hang alltid saman på skulen
stå i samband med
;
høyre saman
;
henge i hop
(3)
;
jamfør
samanheng
korleis kan dette
henge
saman?
på hengande håret
berre så vidt
;
med naud og neppe
Artikkelside
taburett
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
frå
fransk
av
tambour
‘tromme’
;
jamfør
tambur
Tyding og bruk
stol utan armlene og ryggstø (og som minner om ei tromme)
;
krakk
(
1
I)
skjemtande
: statsrådsembete
Døme
klamre seg til taburetten
Artikkelside
båtkvelv
substantiv
hankjønn eller inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
kvelvd
(
2
II)
båt
som flyt med botnen i vêret
Døme
klamre seg til båtkvelven
Artikkelside
bøye
2
II
substantiv
hankjønn eller hokjønn
Vis bøying
Opphav
gjennom
lågtysk
;
frå
gammalfransk
Tyding og bruk
flytande gjenstand som er ankra fast i botnen og blir brukt til merking eller fortøying
Døme
merkje med bøyer
;
leggje båtane i bøyer
flytande ring til å redde folk som har falle i vatnet
;
livbøye
Døme
klamre seg fast til ei bøye
Artikkelside