Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 32 oppslagsord

jødisk

adjektiv

Tyding og bruk

som høyrer til eller gjeld jødar eller jødedom

Døme

ein jødisk synagoge

Artikkelside

pinse

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt píkisdagr, truleg gjennom dansk pinse, frå lågtysk pinxten; opphavleg frå gresk pentekoste ‘femtiande’

Tyding og bruk

kristen høgtid som blir feira den sjuande søndagen etter påske til minne om at Den heilage ande kom til apostlane;
kvitsunn
jødisk takkefest for kornhausten

Artikkelside

mosaisme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

jødisk religion, jødedom

Artikkelside

høgtid

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt hátíð; av lågtysk hochtit ‘kyrkjeleg fest, bryllaup’, opphavleg ‘heilag tid’

Tyding og bruk

større religiøs feiring
Døme
- finne fred og ro i høgtida;
- feire høgtida med familien;
- jødisk høgtid;
- pynte til høgtida
andektig, opphøgd stemning
Døme
- fylle med høgtid;
- det kviler høgtid over dagen

Artikkelside

mystikar

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk, av latin mysticus; jamfør mystisk

Tyding og bruk

tilhengjar av mystisisme

Døme

ein jødisk mystikar

Artikkelside

makkabear

substantiv hankjønn

Opphav

etter namnet Judas Makkabeus, i dei apokryfe Makkabearbøkene i Det gamle testamentet

Tyding og bruk

medlem av ei jødisk preste- og fyrsteslekt

Artikkelside

jøde

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt júði; av latin iudaeus ‘jødisk’, etter oldtidas Iudea ‘Judea’

Tyding og bruk

etterkomar av eit semittisk (2 folk som i oldtida budde i Palestina
person som høyrer til det mosaiske trussamfunnet eller vedkjenner seg den jødiske religionen
Døme
- norske og danske jødar;
- jødar har status som éin av dei fem nasjonale minoritetane i Noreg