Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

halte

halta

verb

Tyding og bruk

  1. vere halt;
    gå ujamt;
    dra på foten
    Døme
    • hesten haltar på høgre framfoten;
    • halte og hinke
    • brukt som adverb:
      • ho kom haltande
  2. i overført tyding: fungere dårleg;
    vere lite treffande
    Døme
    • samanlikninga haltar
  3. i overført tyding: ha mangelfull rytme
    Døme
    • det siste verset haltar litt
Artikkelside

haltefaen, haltefan, haltefanden

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i folketru: nemning på fanden (1 fordi han hadde hestehov og halta
Artikkelside